W Yad Vashem o Sławie i Izydorze Wołosiańskich

Jarosława i Izydor Wołosiańscy mieszkali w Drohobyczu we wschodniej Galicji. Izydor, zanim zaręczył się z Jarosławą, pracował jako technik w niemieckim warsztacie, w którym pracowali również Żydzi. We wrześniu 1942 r. Izydor ukrył czternastu Żydów – kobiety i dzieci – w piwnicy willi, w której znajdowały się biura warsztatów. Jarosława, narzeczona Izydora, przynosiła im jedzenie. Pod koniec 1942 r. Izydor i Jarosława dowiedzieli się, że mieszkanie nad piwnicą i pod biurem warsztatów ma zostać przekazane Niemcom. Izydor i Jarosława postanowili się pobrać i przejąć mieszkanie. W piwnicy znajdowało się wówczas osiemnaście osób. Jarosława, zanim wyszła za mąż za Izydora, ukrywała już trzyletnią Żydówkę imieniem Ania. „Na dole przybywało ludzi. Teraz były tam rodziny ”- napisała Jarosława w swoim zeznaniu w Yad Vashem. W sumie, do wyzwolenia w 1944 roku, Wołosiańscy w piwnicy domu, w którym mieszkali, ukryli 39 osób. Jedna z ukrywanych przez Wołosiańskich, Tova Stock, pisała: „Ryzyko, jakie podjęli Wołosiańscy, było ogromne. Przez cały dzień, od szóstej rano do wieczora, Niemcy spacerowali po warsztacie. Dlatego w dzień spaliśmy, a wieczorami przygotowywaliśmy posiłki, robiliśmy pranie itp. Czasami coś sprzedawaliśmy, żeby zarobić na jedzenie. Czasami zajmowali się tym również Wołosiańscy ”. W czasie wojny, Wołosiańscy uratowali pięcioosobową rodzinę Stocków, trzyosobową rodzinę Hendlów, trzech członków rodziny Motiego (przyjaciela Izydora, którego nazwisko nie jest znane), dwoje z rodziny Kreislerów, czteroosobową rodzinę Klinghofferów i dwóch członków rodziny Frey.

Również pięcioosobową rodzinę Miszelów, rodzinę Sobel, rodzinę Lind, składająca się z trzech osób, trzyosobową rodzinę Tepperów, Amalię Rosenberg, Tacię Winkler oraz profesora medycyny z Wiednia i Pragi. W swoim zeznaniu Wołosiańscy wyjaśniali swoje motywacje: „Tego nie planowaliśmy. Zrobiliśmy to wtedy, gdy ludzie byli w potrzebie”. Po wojnie większość uratowanych przez Wołosiańskich wyjechała do Izraela; Wołosiańscy przenieśli się do Wrocławia. 24 stycznia 1967 roku Yad Vashem uznał Izydora Wołosiańskiego i jego żonę Jarosławę Wołosiańską za Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.