Information for employers

Informacja o statusie prawnym osób posiadających status ochrony uzupełniającej i zamierzających wykonywać pracę na terytorium RP

Generalne zasady zatrudniania cudzoziemców spoza UE zakładają, że cudzoziemiec musi również posiadać dostęp do rynku pracy (w postaci zezwolenia na pracę), żeby móc wykonywać pracę na terytorium RP. Od generalnej zasady posiadania zezwolenia na pracę jest przewidziany szereg wyjątków na mocy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2004 Nr 99, poz. 1001 z późn. zm; dalej jako ustawa o promocji) oraz rozporządzeń wydanych na podstawie upoważnień zawartych w ustawie o promocji. Jednym z wyjątków od ogólnego wymogu posiadania zezwolenia na pracę jest posiadanie przez cudzoziemca statusu uchodźcy lub osoby posiadającej ochronę uzupełniającą. Zgodnie z art. 87 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy o promocji, cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (bez zezwolenia na pracę), jeżeli udzielono mu statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej w Rzeczypospolitej Polskiej. Status taki nadaje się na mocy decyzji Szefa Urzędu do spraw cudzoziemców i przysługuje cudzoziemcowi z chwilą uprawomocnienia się decyzji w sprawie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi ochrony międzynarodowej. Osoba, której nadano status uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, legitymuje się Kartą pobytu (z adnotacją o posiadanym statusie) oraz paszportem zagranicznym bądź polskim dokumentem podróży dla cudzoziemca (w przypadku uchodźcy – dodatkowo genewskim dokumentem podróży). Ewentualny brak posiadania niniejszych dokumentów lub upływ daty ich ważności nie wpływa na utratę statusu uchodźcy lub osoby posiadającej ochronę uzupełniającą oraz cudzoziemiec nie traci prawa do wykonywania pracy na terytorium RP bez zezwolenia na pracę. Oznacza to, że samo posiadanie statusu osoby, której udzielono ochrony uzupełniającej lub statusu uchodźcy, uprawnia cudzoziemca do świadczenia pracy w RP bez żadnych dodatkowych wymogów.

Autor: Anna Matsiyeuskaya